پذیرش به صورت کلی عبارت است از تطبیق وضعیت شرایط ناشر با شرایط مندرج در دستورالعمل پذیرش به منظور فراهم شدن امکان معامله اوراق بهادار مورد نظر در یکی از بازارهای بورس یا فرابورس ایران. انجام فعالیت پذیرش نیازمند رابطی میان بورس‌ها با ناشر است که این امر مطابق قانون بر عهده "مشاور پذیرش" است. فرآیند عمومی پذیرش به شرح زیر است:

این فرآیند به صورت کلی به سه مرحله اصلی پذیرش، درج و عرضه تقسیم می‌شود. در هر مرحله شرکت باید اطلاعات الزام شده را در اسرع وقت تهیه و از طریق مشاور پذیرش در اختیار "هیات پذیرش" قرار دهد. ضمن اینکه شخصیت حقوقی ناشر باید به "سهامی عام" تبدیل شده و نزد سازمان بورس و اوراق بهادار نیز ثبت گردد.

برخی از مهمترین مزایای پذیرش در بازار سرمایه ذکر می‌گردد:

1-سهولت تأمین مالی شرکت‌ها از بورس و بانک‌ ها

2-افزایش نقدشوندگی سهام و کاهش هزینه سرمایه

3-برخورداری از مشوق‌های دولت و بورس مانند معافیت مالیاتی (10 درصد)

4-تعیین قیمت منصفانه سهام و سایر اوراق بهادار شرکت

5-سهولت در تغییر ترکیب سهامداران و نقل و انتقال

6-تسهیل وثیقه‌گذاری سهام توسط سهامداران

7-انتفاع از معافیت‌های مالیاتی مقرر در قانون (مالیات. 05 درصدی نقل و انتقال سهام در بورس در مقایسه با مالیات 4 درصدی شرکت‌های خارج از بورس)

8-انتخاب متنوع اوراق بهادار با ریسک و بازده متفاوت و توزیع و انتقال ریسک